موعظه بر فراز کوه
مَتّی ۵:۳-۱۲ - لوقا ۶:۲۰-۲۳
۱چون عیسی آن جماعتها را دید، به کوهی برآمد و بنشست. آنگاه شاگردانش نزد او آمدند۲و او به تعلیم دادنشان آغاز کرد و گفت:
۳«خوشابهحال فقیرانِ در روح،
زیرا پادشاهی آسمان از آن ایشان است.
۴خوشابهحال ماتمیان،
زیرا آنان تسلی خواهند یافت.
۵خوشابهحال نرمخویان،
زیرا آنان زمین را بهمیراث خواهند برد.
۶خوشابهحال گرسنگان و تشنگان عدالت،
زیرا آنان سیر خواهند شد.
۷خوشابهحال رحیمان،
زیرا بر آنان رحم خواهد شد.
۸خوشابهحال پاکدلان،
زیرا آنان خدا را خواهند دید.
۹خوشابهحال صلحجویان،
زیرا آنان فرزندان خدا خوانده خواهند شد.
۱۰خوشابهحال آنان که در راه پارسایی آزار میبینند،
زیرا پادشاهی آسمان از آنِ ایشان است.
۱۱«خوشابهحال شما، آنگاه که مردم بهخاطر من، شما را دشنام دهند و آزار رسانند و هر سخن بدی بهدروغ علیهتان بگویند.۱۲خوش باشید و شادی کنید زیرا پاداشتان در آسمان عظیم است. چراکه همینگونه پیامبرانی را که پیش از شما بودند، آزار رسانیدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر