پطرس در انجیل
پطرس یونانی شده کلمه آرامی "کیفا" به معنی ((صخره)) است. بر اساس انجیل، علت نامگذاری شمعون به "پطرس" توسط عیسی اینگونه عنوان می شود:
« من بر روی این صخره، کلیسای خود را بنا می‌کنم، و قدرتهای جهنم، هرگز قادر به نابودی آن نخواهند بود. من کلیدهای ملکوت خدا را در اختیار تو(پطرس) می‌گذارم تا هر دری را بر روی زمین بگشایی در آسمان نیز گشوده شود و هر دری را بر روی زمین ببندی، در آسمان بسته شود.» بر اساس این روایت، کلیسای رم خود را جانشین پطرس و وارث کلید بهشتی می‌داند.
اما در انجیل برنابا(بارنابا) که در زمره اسفار مشکوک عهد جدید است، پطرس به دلیل اینکه عیسی را فرزند خدا خواند، مورد خشم وی قرار گرفت و حتی عیسی قصد اخراج پطرس از جمع حواریون را داشت که با وساطت دیگر حواریون، او را بخشید.
پس از عیسی، پطرس علاوه بر تبلیغ مسیحیت، دوباره به شغل ماهیگیری مشغول شد. در سالهای اولیه بعد از عیسی نزاع الهیاتی میان مسیحیان در گرفت. نخستین و مهم ترین جدایی در تاریخ مسیحیت، همان جدایی پولس از حواریون و در رأس آنان پطرس است. گاهی گروه یهودیان تازه مسیحی شده مثل ناصریان و ابیونی ها را در آن سالها تحت رهبری حواریون به ویژه پطرس و یعقوب پسر حلفا عنوان می کنند. [۴]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر