مزمور6
1 اي خداوند، مرا در غضب خود توبيخ منما و مرا در خشم خويش تاديب مكن!
2 اي خداوند، بر من كرم فرما زيرا كه پژمردهام! اي خداوند، مرا شفا ده زيرا كه اسنخوانهايم مضطرب است،
3 و جان من بشدت پريشان است. پس تو اي خداوند، تا به كي؟
4 اي خداوند، رجوع كن و جانم را خلاصي ده! به رحمت خويش مرا نجات بخش!
5 زيرا كه در موت ذكر تو نمي باشد! در هاويه كيست كه تو را حمد گويد؟
6 از ناله خود واماندهام! تمامي شب تخت خواب خود را غرق ميكنم، و بستر خويش را به اشكها تر ميسازم!
7 چشم من از غصه كاهيده شد و بسبب همه دشمنانم تار گرديد.
8 اي همه بدكاران از من دور شويد، زيرا خداوند آواز گريه مرا شنيده است!
9 خداوند استغاثه مرا شنيده است. خداوند دعاي مرا اجابت خواهد نمود.
10 همه دشمنانم به شدت خجل و پريشان خواهند شد. روبرگردانيده، ناگهان خجل خواهند گرديد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر