مزمور 9
1 خداوند را به تمامي دل حمد خواهم گفت؛ جميع عجايب تو را بيان خواهم كرد.
2 در تو شادي و وجد خواهم نمود؛ نام تو را اي متعال خواهم سراييد.
3 چون دشمنانم به عقب بازگردند، آنگاه لغزيده، از حضور تو هلاك خواهند شد.
4 زيرا انصاف و داوري من كردي. داور عادل بر مسند نشستهاي.
5 امتها را توبيخ نموده اي و شريران را هلاك ساخته، نام ايشان را محو كردهاي تا ابدالاباد.
6 و اما دشمنان نيست شده خرابههاي ابدي گرديده اند؛ و شهرها را ويران ساختهاي، حتي ذكر آنها نابود گرديد
.
7 ليكن خداوند نشسته است تا ابدالاباد، و تخت خويش را براي داوري برپا داشته است؛ 8 و او ربع مسكون را به عدالت داوري خواهد كرد، و امت ها را به راستي داد خواهد داد. 9 و خداوند قلعه بلند براي كوفتهشدگان خواهد بود، قلعه بلند در زمانهاي تنگي. 10 و آناني كه نام تو را ميشناسند بر تو توكل خواهند داشت، زيرا اي خداوند تو طالبان خود را هرگز ترك نكردهاي. 11 خداوند را كه بر صهيون نشسته است بسراييد؛ كارهاي او را در ميان قومها اعلان نماييد، 12 زيرا او كه انتقام گيرنده خون است، ايشان را به ياد آورده، و فرياد مساكين را فراموش نكرده است. 13 اي خداوند بر من كرم فرموده، به ظلمي كه از خصمان خود ميكشم نظر افكن! اي كه برافرازنده من از درهاي موت هستي! 14 تا همه تسبيحات تو را بيان كنم در دروازههاي دختر صهيون. در نجات تو شادي خواهم نمود. 15 امتها به چاهي كه كنده بودند خود افتادند؛ در دامي كه نهفته بودند پاي ايشان گرفتار شد. 16 خداوند خود را شناسانيده است و داوري كرده، و شرير از كار دست خود به دام گرفتار گرديده است. هجايون سلاه
.
17 شريران به هاويه خواهند برگشت و جميع امتهايي كه خدا را فراموش ميكنند، 18 زيرا مسكين هميشه فراموش نخواهد شد؛ اميد حليمان تا به ابد ضايع نخواهد بود. 19 برخيز اي خداوند تا انسان غالب نيايد. بر امتها به حضور تو داوري خواهد شد. 20 اي خداوند ترس را بر ايشان مستولي گردان، تا امتها بدانند كه انسانند. سلاه.
.
7 ليكن خداوند نشسته است تا ابدالاباد، و تخت خويش را براي داوري برپا داشته است؛ 8 و او ربع مسكون را به عدالت داوري خواهد كرد، و امت ها را به راستي داد خواهد داد. 9 و خداوند قلعه بلند براي كوفتهشدگان خواهد بود، قلعه بلند در زمانهاي تنگي. 10 و آناني كه نام تو را ميشناسند بر تو توكل خواهند داشت، زيرا اي خداوند تو طالبان خود را هرگز ترك نكردهاي. 11 خداوند را كه بر صهيون نشسته است بسراييد؛ كارهاي او را در ميان قومها اعلان نماييد، 12 زيرا او كه انتقام گيرنده خون است، ايشان را به ياد آورده، و فرياد مساكين را فراموش نكرده است. 13 اي خداوند بر من كرم فرموده، به ظلمي كه از خصمان خود ميكشم نظر افكن! اي كه برافرازنده من از درهاي موت هستي! 14 تا همه تسبيحات تو را بيان كنم در دروازههاي دختر صهيون. در نجات تو شادي خواهم نمود. 15 امتها به چاهي كه كنده بودند خود افتادند؛ در دامي كه نهفته بودند پاي ايشان گرفتار شد. 16 خداوند خود را شناسانيده است و داوري كرده، و شرير از كار دست خود به دام گرفتار گرديده است. هجايون سلاه
.
17 شريران به هاويه خواهند برگشت و جميع امتهايي كه خدا را فراموش ميكنند، 18 زيرا مسكين هميشه فراموش نخواهد شد؛ اميد حليمان تا به ابد ضايع نخواهد بود. 19 برخيز اي خداوند تا انسان غالب نيايد. بر امتها به حضور تو داوري خواهد شد. 20 اي خداوند ترس را بر ايشان مستولي گردان، تا امتها بدانند كه انسانند. سلاه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر