محکوم کردن دیگران
لوقا ۶:۳۷-۴۲ - مَتّی ۷:۱-۵
۳۷«داوری نکنید تا بر شما داوری نشود. محکوم نکنید تا محکوم نشوید. ببخشایید تا بخشوده شوید.۳۸بدهید تا به شما داده شود. پیمانهای پُر، فشرده، تکانداده و لبریز در دامنتان ریخته خواهد شد! زیرا با هر پیمانهای که بدهید، با همان پیمانه به شما داده خواهد شد.»
۳۹و این مَثَل را نیز برایشان آورد: «آیا کور میتواند عصاکش کور دیگر شود؟ آیا هر دو در چاه نخواهند افتاد؟۴۰شاگرد، برتر از استاد خود نیست، امّا هرکه تعلیم و تربیتش بهکمال رسد، همچون استاد خود خواهد شد.
۴۱«چرا پَرِکاهی را در چشم برادرت میبینی، امّا از چوبی که در چشم خود داری غافلی؟۴۲چگونه میتوانی به برادرت بگویی: ”برادر، بگذار پَرِکاه را از چشمت بهدر آورم“، ولی چوب را در چشم خود نمیبینی؟ ای ریاکار، نخست چوب را از چشم خود بهدرآر، آنگاه بهتر خواهی دید تا پَرِکاه را از چشم برادرت بیرون کنی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر